Hélène (ik-persoon) wordt op school gepest. De beledigingen die ze dagelijks moet incasseren, eisen hun tol: Hélène gelooft dat ze dik, lelijk en waardeloos is. Haar wereld is kleurloos en grauw – ook letterlijk: de meermaals bekroonde Canadese illustratrice Isabelle Arsenault gebruikt enkel grijstinten om dat te tonen. Alleen als Hélène wegduikt in Jane Eyre leeft ze op. De prenten zijn dan in kleur. Tijdens een schoolkamp verandert een ontmoeting met een vos en een meisje alles. Op prachtige, wonderlijke wijze vullen Fanny Britt (tekst) en Arsenault elkaar aan in deze graphic novel waarin alles klopt: de symboliek (Hélène spiegelt zich aan Jane en is even genadeloos voor zichzelf), het poëtische taalgebruik, de rake illustraties en het samenspel daartussen. Het spel met perspectief zorgt voor spanning en legt de nadruk op de thematiek – pesten en het effect daarvan: illustraties en tekst vertellen een ander verhaal wanneer het gaat om Hélènes (zelf)beeld. De tekst bevat een enkel vloekwoord. Een indringend boek over pesten, eigenwaarde en overleven. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst

Hélène heeft een moeilijke schooltijd. Haar vriendinnen hebben haar aan de kant geschoven en behandelen haar gemeen. Het liefst van al probeert Hélène zich te verstoppen voor hun pesterijen. Maar dat kan niet op de speelplaats of op de trap naar de kunstklas. De muren van het toilet staan vol met beledigingen en in de bus hoort ze hen haar uitlachen. Hélène vindt troost in de autobiografische verhalen van Jane Eyre (de veerkrachtige gouvernante uit het boek van Charlotte Brontë). Terwijl ze leest krijgt haar leven terug wat kleur. Was ze maar als Jane: een wijze, slanke vrouw, geliefd voor wie ze is. Tijdens het zomerkamp gebeurt er echter iets bijzonders. Een vosje komt vanuit het bos naar haar toe. Hij koos haar, Hélène, het dikke domme meisje. Vanaf dat moment lijken de kleuren uit het boek door te sijpelen naar haar eigen leven. 

Wreedheid onder kinderen kent geen oorzaak of maat. Fanny Britt behoeft maar weinig woorden om aan te tonen hoe diep de wanhoop en het verdriet zich geworteld hebben in het hart en de gedachten van Hélène. Arsenaults illustraties sluiten hier op onlosmakelijke wijze bij aan en weerspiegelen de emotionele toestand van Hélène. De eenzaamheid en angst die uitgaat van haar dagelijkse leven wordt weergegeven in ruwe potloodtekeningen met hier en daar een grijze vlek. Deze staan in schril contract met de passages uit 'Jane Eyre' die in lieflijke pasteltinten worden weergegeven. Vanaf het keerpunt, de komst van de vos, lijken de kleuren uit het boek door te sijpelen naar haar eigen leven. Arsenault maakt de hoop die voorzichtig met de vos Hélène's leven binnensluipt zichtbaar. Is er dan toch iemand die haar ziet voor wie ze is?

De Canadese illustratrice Isabelle Arsenault (Majoor Rosalie) kan op grote internationale erkenning rekenen. Arsenault wilde reeds langere tijd aan een echt grafisch verhaal werken. Die kans kwam toen ze het script van Fanny Britt aangeboden kreeg. Het verhaal van Hélène raakte haar: een jong meisje dat door haar vriendinnen uitgestoten wordt en haar toevlucht zoekt in de verhalen van Jane Eyre. Arsenault ging aan de slag en slaagde erin een intieme graphic novel te creëren waarvoor ze al meerdere prijzen ontving.

Verberg tekst