The Velvet Underground blijft tot de verbeelding spreken. De legendarische band heeft zoveel muzikale impact gehad, dat dat waarschijnlijk nooit meer zal stoppen. Niet alleen de dissonante, vernieuwende muziek met veel noise, maar ook de setting waarin de muziek werd gemaakt (Andy Warhols Factory) en het fotomodel Nico, die zong op de plaat met de bananenhoes, maakt de avantgardistische band interessant. Na de briljante documentaire van Todd Haynes is er nu ook een stripdocumentaire door tekenaar-muzikant Prosperi. Hij kiest voor vijf chronologische hoofdstukken en een epiloog, waarin de nog levende leden John Cale en Moe Tucker hun verhaal doen. Dat is qua vorm niet zo spannend, maar het levert wel een goed leesbaar en accuraat verslag op. Met name de kleine details zijn interessant en soms grappig. En weer wordt duidelijk dat de band destijds helemaal niet zo belangrijk was; dat kwam eigenlijk pas later toen iedereen door hen bleek beïnvloed. De tekenstijl is helder en doet denken aan Lewis Trondheim en Robert Crumb. Leuke aanvulling op alle andere informatie over de band. Verberg tekst